Karanlık

Uykusuzluk başıma vurdu
Çıkaramıyorum aklımdan, seni
Yürüyorum hayatın üzerine
İnce bir ipin üzerinden 
Ve artık soğuk ellerimi ısıtmıyor
Kurduğum sıcak umutlar
Hayallerim tütüyor ellerimden
Karışıyor uzaktaki bulutlara
Gittikçe uzaklaşıyor benden
Sensiz, benden uzağa
Gece yağmuru gibi yağıyor
Karanlıktan üzerime, sessiz
İçimde yeşeren sevgime
Yine yeniden dedirtiyor
Düşüncesi içimi yakıyor
Bedenim yorgun, ruhum bıkkın
Gökyüzü hep böyle miydi?