Zeliha Karadağ
İnsan bu dünyaya yaşamak, yaşatmak, imkânları zorlamak, küçük bir çocuğun gülümsemesi olmak için gönderildi oysa ki… Ama ne yazık ki insan bu dünyaya öldürmek, bir çocuğun gözyaşı olmak için gelmiş gibi davranıyor… Bazen soruyorum kendime insanların bedenleri mi ölüyor önce yoksa kalpleri mi? Belki dünyada milyonlarca insan soruyor bu soruyu. Diyorum ki; biz insanoğlu ne kadar benciliz. Dünyanın bir ucundaki insan kilosundan şikayet ederken diğer ucundaki insan açlıktan şikayet ediyor. Bir tarafta beğenmediği vücudunu değiştirmek için inanılmaz para harcayan insan, diğer tarafta kolu bacağı olmadığı için vücuduna parça arayan insan. Bir tarafta şarkısını dinlemek için kulaklığını takan insan diğer, tarafta bomba sesini duymamak için elini kendine kulaklık yapıp sessizliği şarkı kabul eden insan. Sorarım ben şimdi, “İnsanların önce kalbi mi ölür yoksa bedeni mi? “
